இடைவெளி

நின்தன் விழிவழியுந் நீர்தான் 
எந்தன் நிலமணைத்தெனை 
அடைந்ததோ - இதழிழந்துனை 
யழைத்தேன் கருவழிந்த வெளிர்முகில்கள் 
களவெனவே உனை மறைக்க!!
நீரணைத்த நிலமதனை 
வெறித்தபடி நான்!!                                                                                                          

தீராக்காதல் தினமெனையழிக்க
ஒளிமறைய விரைவு கொண்டேன்
எனதவளைக் காண!!
விண்ணகத்து ஒளியனைத்துங்
தன்னகத்தே கொண்டு விழி
கிறங்க பரிசளிப்பாள்
வெண்முகத் தென்னழகி!!!                                                                                            

ஆதிரைத்திரளனைத்துன் நின் 
கார்குழலிற் படுகையுங்கண் 
எந்தன் காரிகை வதனமதுங் 
பொற் தழலெனத் தெறித்திடுமே!!                                                                             

மனந்தனில் மடங் கொண்டாய் மமதை
தந்தாய் - விழிதனில் விடங் கொண்டாய்
விலகல் செய்தாய் - நிழலுடன் தனிமை
தந்தாய் - புதுமை கொண்டாய்
கரைந் தவள் ஒருங்கல் காண
இருளுடன் நான்!!!                                                                                                          

எந்தன் விம்பம் நான்றியா உனை 
தொடர்கையிலே கண்ணூடு
உனை காணா விடின் யான்
விசனமேன் கொள்கிறேனோ!!
தினமுனைக் காணிடினும் புதுமை
கொள்வேன் நொடியெதிலும்!!