மதிகொண்டமையல் ❤️

இருளெனும் கனனுள் இருப்பததுவுமாய் நின் ஒண்மிய வதனமென் நெஞ்செங்குந்             நின்றழிக்க விளக்கொளி தேடும் விட்டிற்பூச்சியாய் எந்அகக்கண் எங்கிலுமென் விண்அனலைத் தேடிடுதே !!

செந்திரளுட்   புரண்டு   ககனமதை இருளமர்த்த   வெண்மதியாள்   விழியடையாது   அணங்கதையும்   எனக்களித்தாள் -  அமையா   பெருவிழிகளோடு   நான் !! 

செவ்வானமதை தாண்டி நின் வெண்வதன மென் விழிவந் தடைகையிலே மன மதுக் கொண்டாற் போல் விசை யியங்கத்தடங்குதடி!! 

நின்தன் விழிவழியுந் நீர்தான்  எந்தன் நிலமணைத்தெனை  அடைந்ததோ - இதழிழந்துனை  யழைத்தேன் கருவழிந்த வெளிர்முகில்கள்  களவெனவே உனை மறைக்க!! நீரணைத்த நிலமதனை  வெறித்தபடி நான்!!                                                                                                           தீராக்காதல் தினமெனையழிக்க ஒளிமறைய விரைவு கொண்டேன் எனதவளைக் காண!! விண்ணகத்து ஒளியனைத்துங் தன்னகத்தே கொண்டு விழி கிறங்க பரிசளிப்பாள் வெண்முகத் தென்னழகி!!!                                                                           ...

நின்றெனை கொன்றோழிக்கும்  உன் ஈர்ஒளிப்பார்வையடி- நின்றழிக்கும்  கதிரவனும் வெந்தணைந்து போகையிலே!  பகலதுவும் கடந்துன்னை பார்த்திடவும்  வேண்டுமென  தினச்சுற்று தனை  சற்றே விரைவாக்கிடவும் வேண்டுமடி!!!                                                                                                                      ஏனென்றறியா தனிமை கொண்டேன் பாதிவானமதை சிவப்பணைத்தும்  பார்வையதை நீயடையாமையினால்!                                                                        மென்பஞ்சு வெளியத...

பாதி மதியது வானவெளியதில் மூடுபடுமுரு  அறிந்தாயோ - நாளமெதினிலும் தாளமிட வரும் பாகினுருதனை அடைந்தாயோ! நீலத்திரையதில் காணுமனைவரின் காதல் கிடைத்திட விளைந்தாயே! பாலினுரு நீத்து பாகினுருவுற்று பார்வை கவர்திட்ட பிறையாளே!!!                                                                                  உண்டியது கிட்டிடினும் உளத்து பசியாறா- ஆறுமது மின்னுஞ்சரச் சிதறலுள் வானரசு மேற்கடைய வெண்முகிலாள் வருமிடத்தே!                                                               இராக்கால சிந்தையதை உனைநினைத்து  வியக்கின்றேன் இருளதுவுமுனையடைய தவமேதும் செய்ததுண்டோ!! -இரவனைத்தும்  அழகடைய சிரித்தமுகம்விழிக்களிப்பாய்...

நீ தொலைவுற்றிருத்தல் கார ண மறிவேன் காரிருளினுள் மையல் மறைத்து கனமேகமதில்  விழிநீரிறக்கி தொலைநின்று எனை நோக்கி  சிலையெனவே தினம் சுற்றுகிறாய்                                                                             கருநிறத்துவெளிதனிலே மெருகுற்ற வெண்  வதனமதை இன்றொருநாள் விழிக்களித்தாய்  என்றாகிலும் சிலதருணம் முகிலணைத்து  வெட்கித்தனை மறைத்தாய்                                                                                           கருநிறத்து வானலைகளது மறைத்திடவே  சினம் பெற்றேன் கடிந்து பின்னிரங்கி  கனத்தவை பொழிதல் வேண்டி கா...